• HV Pacelli DS1 - SC Wesepe DS1 (17-13) 30-25

    Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht…..

    Deze lach hebben wij bijna het hele seizoen op ons gezicht gehad.
    Maar om maar met de tekst van het liedje verder te gaan “ dat zou je wel willen”,
    lukte dan ook:

    Even was deze lach verdwenen
    ESCA legde ons het vuur aan de schenen
    We verloren daar met een klein verschil
    Na deze wedstrijd was het even muisstil
    Maar er waren nog vele wedstrijden te gaan
    Dus we hadden tijd genoeg om nog toe te slaan

    Als je kampioen wilt worden moet je de beste zijn en ook de wedstrijden winnen die op papier misschien makkelijk lijken. Als iemand dit anders ziet, doe dan even navraag bij onze directe concurrent van dit seizoen.
    Onze stelregel is, je moet niet bang zijn voor een tegenstander, maar wat je wel moet hebben is respect voor je tegenstander. Zo begonnen we ook aan de laatste wedstrijd van dit seizoen.

    Wesepe kon deze wedstrijd vrij uit spelen, ze waren al zeker van een langer verblijf in de Hoofdklasse B. Wij hadden nog 1 punt nodig om het fel begeerde kampioenschap binnen te halen.

    Met een bomvolle tribune begonnen we met, een beetje spanning maar met de volle overtuiging dat het vandaag moest gebeuren aan de wedstrijd.
    Wesepe dacht door een tactische zet, het vastzetten van een van onze opbouwers, onze aanval te kunnen ontregelen. Maar dit resulteerde al snel in een voorsprong van 6:0.
    Het leek een makkelijk avondje te worden, maar Wesepe handbalde zich terug en toonde
    zich een waardige tegenstander. Dit resulteerde in een ruststand van 17-13.
    In de rust werd besproken dat het verdedigend toch iets scherper moest, want in de verdediging win je je wedstrijden. “Dit blijkt ook wel uit het aantal doelpunten die Pacelli dit seizoen tegen heeft gekregen, gemiddeld 20 doelpunten per wedstrijd !!”

    In de tweede helft kwam Wesepe beter uit de startblokken dan Pacelli, ze kropen langzaam dichterbij. Het verschil werd door Wesepe teruggebracht tot 2 doelpunten, Pacelli had het toen even lastig. Met nog 10 minuten te spelen in de tweede helft werd alles uit de kast gehaald om het verschil te vergroten. De sportieve weerstand van Wesepe werd verbroken, door mooie aanvallen van Pacelli, een prima verdediging en sterke reddingen van de keepster. Een aantal minuten voor het laatste (verlossende) fluitsignaal was duidelijk dat deze wedstrijd gewonnen zou worden en het KAMPIOENSCHAP een feit was, het feest kon beginnen. De ontlading was dan ook prachtig om te zien.

    Als je het hele seizoen vanaf de eerste wedstrijd bovenaan hebt gestaan, waarbij er wel een kleine aantekening gemaakt moet worden dat dit 6 weken een gedeelde eerste plek was, mag je je de terechte kampioen van de Hoofdklasse B noemen.

    Graag wil ik iedereen bedanken die dit seizoen heeft bijgedragen aan het behalen van dit prachtige kampioenschap, zonder hun hadden we niet dit niet kunnen doen!

    Groetjes van een super trotse trainster, van een geweldige groep dames die het met elkaar dit seizoen maar mooi hebben geflikt !!!!!!